drugi

1. Drugie dobrze «też dobrze, bez różnicy»: Ja tam o posag nie stoję. Da, to dobrze, nie – to drugie dobrze. I. Newerly, Pamiątka.

2. Wpadać, przerzucać się z jednej ostateczności, skrajności w drugą «zmieniać krańcowo, całkowicie zdanie, sposób postępowania, poglądy»: (...) jest „nastrojowcem, wpadającym z jednej ostateczności w drugą”. P. Łossowski, Konflikt.

Coś jednym uchem wchodzi, wlatuje, a drugim wychodzi, wylatuje zob. ucho 4.

Coś jest, coś staje się czyjąś drugą naturą zob. natura 1.

Czyjaś druga połowa zob. połowa.

Druga broda zob. broda 2.

Druga broda komuś rośnie zob. broda 3.

Druga strona medalu zob. medal 2.

Drugie dno zob. dno 2.

Drugi obieg zob. obieg 1.

Jeden przez drugiego zob. III jeden 1.

Jeden w drugiego zob. III jeden 2.

Jeden z drugim zob. III jeden 3.

Jedno drugiego się nie trzyma zob. trzymać się 1.

Ktoś, coś drugiego rzędu zob. I rząd 1.

(No to) na drugą nogę, nóżkę zob. nóżka 1.

Przeżywać drugą młodość zob. młodość 2.

Słuchać jednym uchem (a drugim wypuszczać), jednym uchem wpuszczać, a drugim wypuszczać zob. ucho 26.

Usunąć kogoś, coś na drugi plan zob. plan 2.

Usunąć się, ustąpić, zejść, schodzić na drugi plan, znaleźć się na drugim planie zob. plan 3.

Z drugiej ręki zob. ręka 52.

Złapać, łapać, chwycić drugi oddech zob. oddech 1.